Tijdens het verbeteren van de motoriek en de prikkelverwerking kijken wij in de praktijk ook naar reflexen in het lichaam. We kijken of ze ‘geïntegreerd’ zijn of nog actief in het lichaam. Hoe beter de reflexen geïntegreerd zijn, hoe doelgerichter we ons kunnen gedragen en bewegen. Als er nog actieve reflexen aanwezig zijn kunnen we niet doelgericht en doeltreffend onze ‘taken’ volbrengen en volhouden. Hierdoor kan een vertraging ontstaan in de ontwikkeling op een bepaald gebied, zoals lichamelijk, motorisch, emotioneel of neurologisch gebied. Dit is afhankelijk van welke reflexen nog niet geïntegreerd zijn.
We maken met het oog op de reflexen de verdeling tussen primaire reflexen en houdingsreflexen.
Primaire reflexen zijn de eerste bewegingen waarmee baby’s op hun omgeving reageren. Het is de bedoeling dat deze automatische reacties tijdens het eerste levensjaar verdwijnen, om steeds meer plaats te maken voor bewuste bewegingen. Het lichaam integreert de reflexen en kan zich hierdoor steeds verder ontwikkelen. Het zenuwstelsel ontwikkelt zich en het lichaam leert bewust te bewegen. Deze primaire reflexen zijn bedoeld ter overleving en bescherming, maar zijn ook de neurologische bouwstenen voor al onze aangeleerde bewegingen en vaardigheden.
Maar het kan dus ook voorkomen dat deze reflexen niet goed zijn geïntegreerd, en dus nog actief blijven in het lichaam. Dit kan dan tot uiting komen in bijvoorbeeld; moeite hebben met het leren van zwemmen of fietsen. Motorisch onhandig zijn, een moeilijk leesbaar handschrift hanteren.
Wat later in de ontwikkeling, ontstaan de houdingsreflexen. Deze zorgen ervoor dat de zwaartekracht overwonnen kan worden: een baby gaat het hoofd op tillen, gaat zich oprichten en komt tot kruipen en lopen. Ook deze reflexen worden door het lichaam geïntegreerd. Hierdoor is een juiste houding en beweging mogelijk als we ouder worden. Enkele voorbeelden van niet-geïntegreerde houdingsreflexen zijn: moeite hebben met stil zitten op een stoel en lopen op de tenen.
Wanneer reflexen nog actief blijven heeft dit gedurende ons verdere leven invloed op alle vlakken van de ontwikkeling. Dit kan motorisch, cognitief en sociaal-emotioneel zijn.
Enkele voorbeelden zijn:
Door het regelmatig doen van eenvoudige, maar doeltreffende oefeningen kunnen de reflexen door het lichaam geïntegreerd worden. Deze bieden wij altijd spelenderwijs aan. Met de oefeningen wordt de ontwikkeling van lichaam en brein ondersteunt en worden de vaardigheden van het lichaam verbetert. Zo kunnen klachten afnemen of compleet verdwijnen.
